(1) دستکش های محافظ به طور عمده شامل دستکش های صبحگاهی، دستکش های مقاوم در برابر اسید و قلی، دستکش های ضد ایستاتیک، دستکش های عایق الکتریکی،
دستکش های جوشکاری و انواع دیگر
(2) برق، جوشنده ها و ابزارهای دستی و سایر اپراتورها باید دستکش های محافظ عایق استفاده کنند.
(3) استفاده از دستکش های محافظ اسید و قلیانی در کارگاه های بتنی، رنگ، آسفالت و سایر موارد
(4) عاملانی مانند برش گاز و ساخت تونل های یخ زده باید دستکش های دمای بالا یا پایین را بپوشند.
(1) دستکش های محافظ باید به اندازه کافی قوی باشند تا اطمینان حاصل شود که آنها در هنگام استفاده آسیب نمی بینند یا ترک نمی کنند. دستکش های کاری چرم یا دوخته شده برای استفاده در هنگام دستکاری مواد شیمیایی مناسب نیستند.
(2) هنگام پوشیدن یا برداشتن دستکش ها، اپراتورها باید اطمینان حاصل کنند که دستهای برهنه به بیرون دستکش های آلوده دست نمی زنند.
(3) انواع زیادی از دستکش های مقاوم در برابر اسید و قلی وجود دارد که باید با توجه به عملکردهای مختلف انتخاب شوند.تنها غلظت پایین مقاومت به اسید (بنای)، حلال های آلی و واکنش های شیمیایی متفاوت هستند، بنابراین نباید به بی احتیاط استفاده شود تا از حوادث جلوگیری شود.
(4) دستکش های مقاوم به اسید و قلی قبل از استفاده باید به دقت بررسی شوند و به دقت مشاهده کنند که آیا سطح آسیب دیده است. روش ساده بازرسی این است که هوا را به دستکش بکشید،با دستت آستین را بچسبان، و به دقت مشاهده کنید که آیا نشت هوا وجود دارد؛ نمی تواند در صورت نشت گاز استفاده شود.
(5) دستکش های لاستیکی، پلاستیکی و سایر انواع دستکش ها باید پس از استفاده شسته و خشک شوند و در هنگام نگهداری از دمای بالا جلوگیری شود.
(6) دستکش های عایق بندی باید به طور منظم برای عملکرد عایق بندی الکتریکی آزمایش شوند و دستکش هایی که الزامات را برآورده نمی کنند نباید استفاده شوند.
(7) دستکش های صنعتی لاتکس محدود به اسید ضعیف، اسید گوگرد و نمک های مختلف با غلظت پایین هستند و نباید در اسید های هیدرولیتیک قوی (اسید نیتریک و غیره) استفاده شوند.